صاد | صدای سلامت

  • ۰
  • ۰

بسیاری معتقدند دوران تجرد، دورانی است که افراد در آن آزادانه زندگی می کنند، هر چه بخواهند می خورند، می گویند، ‌ می روند و ... اما همین که با کسی عقد کنند باید با آزادی ها و خوشی ها خداحافظی کنند. ازدواج، بیرون آمدن از پوسته تنهایی است. وقتی مجردی، در لاک تنهایی فرو رفته ای؛ ازدواج، شریک کردن یک نفر دیگر در همه زندگی خودت است؛ وقتی مجردی، شریکی نداری؛ ازدواج، تولد یک خانواده جدید است؛ وقتی مجردی، خانواده ات همانی است که بود؛ ازدواج، هویتی جدید برای مرد و زن است؛ وقتی مجردی، چیزی جز دختر یا پسر خانواده نیستی؛ ازدواج، یک دنیا وظیفه و تعهد است؛ وقتی مجردی، وظیفه و تعهد زیادی نداری و دوران پس از ازدواج با زمانی که مجردی از زمین تا آسمان فرق دارد.

باید پای حرف تمام افراد متاهل و مجرد نشست و صحبت هایشان را مو به مو گوش داد و آنوقت نتیجه گرفت که دنیای تاهل جذاب تر است یا دنیای تجرد، البته اگر همه آنهایی که سفره دل شان را پهن کرده اند راست گفته باشند و از احساسات واقعی شان پرده برداشته باشند.

بیشتر آدم ها هیچ وقت از شرایطی که دارند راضی نیستند، آنها هر وقت به چیزی می رسند، باز هم افسوس گذشته را می خورند یا نگاه شان به داشته های دیگران است، پس وقتی از ازدواج و تجرد هم حرف می زنند دچار همین حس می شوند برای همین است که حرف آدم ها در مورد این دو دوره از زندگی را نمی توان ملاک قضاوت صد درصدی قرار داد؛ ولی فارغ از این بحث ها آنچه که نمی شود در آن شک کرد مزایایی است که به واسطه ازدواج سهم آدم ها می شود و محدودیت هایی که پس از ازدواج دست و پای آدم ها را می بندد.

بسیاری معتقدند دوران تجرد، دورانی است که افراد در آن آزادانه زندگی می کنند، هر چه بخواهند می خورند، می گویند، ‌ می روند و ... اما همین که با کسی عقد کنند باید با آزادی ها و خوشی ها خداحافظی کنند. درست است که این نگاه در مورد امر مهمی مثل ازدواج کمی سطحی به نظر می رسد اما باید پذیرفت که واقعاً دنیای تجرد و تاهل تفاوت های بسیاری با هم دارند. به بیان دیگر هر کدام از این دنیاها قوانین خاص خود را دارند که افراد برای موفقیت در زندگی باید بر طبق آن قوانین زندگی کنند.

جالب آنکه برخی از قوانین دوران تجرد نه تنها با قوانین زندگی مشترک متفاوت است بلکه کاملاً بر ضد آن هم هست. در حالی که همه می دانند جمع نقیضین محال است. تفاوت قوانین این دو دنیا و عدم توجه افراد به آنها باعث شکل گیری مشکلات و اختلافات بسیاری میان دختر و پسر به خصوص در دوران نامزدی می شود. در ذیل به برخی از این عادات اشاره می شود.

تصمیم گیری های یک جانبه

شاید در دوران تجرد افراد در بسیاری از مواقع به خصوص در مورد مسائل شخصی شان به صورت انفرادی تصمیم گرفته و عمل نمایند اما دنیای تاهل با اینگونه تک روی ها سازگار نیست. در این دوران افراد باید از ساده ترین امور تا پیچیده ترین آنها با نامزدشان مشورت کرده و بر اساس تصمیمی که از طریق شور گرفته می شود عمل نمایند. تک روی در دوران نامزدی به معنای نادیده گرفتن فرد مقابل و عدم اعتماد به اوست به همین دلیل باعث اختلاف و درگیری میان افراد می شود. همه چه دختر خانم و چه آقا پسر باید با انجام درست و به موقع وظایف و مسئولیت هایشان باعث سرعت یافتن روند سیر زندگی به سمت موفقیت شوند.

عدم مسئولیت پذیری

اصطلاحاً به یکی از عادت هایی که اغلب افراد در دوران تجرد به آن مبتلا هستند « از زیر کار در رفتن » می گویند. شاید در دوران تجرد عدم مسئولیت پذیری در برخی از امور مشکل آفرین نباشد و افرادی چون پدر و مادر یا خواهر و برادر جور فرد غیر مسئول را بکشند اما پس از عقد و در زمان نامزدی و حتی بعد از آن در زندگی مشترک خبری از این زیر کار در رفتن ها نیست. همه چه دختر خانم و چه آقا پسر باید با انجام درست و به موقع وظایف و مسئولیت هایشان باعث سرعت یافتن روند سیر زندگی به سمت موفقیت شوند.

ابراز علاقه درست

همه می دانند که دو جنس مذکر و مونث در بسیاری از جهات و امور با هم متفاوتند. یکی از این تفاوت ها نحوه ابراز علاقه است. جنس مونث به دلیل روحیه بسیار لطیفی که دارد همیشه با مهر و محبت علاقه خود را به اطرافیان و دوستان نشان می دهد اما بالعکس در جنس مذکر معمولاً شوخی و شیطنت و گاهی اذیت نشان دهنده علاقه به فرد مقابل است. شاید این روند در دوران تجرد مناسب و منتقل کننده احساسات به فرد مقابل باشد ولی باید توجه داشت که هیچ کارایی برای دوران تاهل ندارد به همین دلیل هر دو جنس باید تا حدودی از موضع خود فاصله بگیرند.

ابراز علاقه همسران

یعنی نه دختر خانم بی نهایت عاطفی و رمانتیک باشد که آقا پسر اصلاً نتواند با او صحبت کند و نه آقا پسر از شوخی و اذیت های زیاد برای ابراز علاقه به نامزدش استفاده کند که خانم حس کند او هیچ عاطفه و علاقه ای ندارد. حد تعادل یقیناً ضامن خوشبختی طرفین خواهد بود.

کنار گذاشتن برخی اخلاق و عادات زشت

برخی اخلاق های زشت مانند توهین کردن،‌ مسخره کردن،‌ عیب جویی کردن، زورگویی و ... جز عاداتی هستند که فرد باید قبل از عقد از آنها کناره بگیرد زیرا این تکنیک ها نه تنها در دوران تاهل هیچ سودی ندارند بلکه نوعی بی احترامی به فرد مقابل محسوب شده و باعث ایجاد کدورت، ناراحتی، دعوا و جدایی می شود. توجه داشته باشید که « احترام متقابل » مهمترین اصل موفقیت در زندگی مشترک است.

نویسنده: محمد کارگر

https://goo.gl/TzbZRB


  • saad magazine
  • ۰
  • ۰
قابل درک است که والدین در صحبت کردن راجع به رفتار و روابط جنسی با فرزندشان دچار سختی شوند و همچنین طرح این موضوعات برای کودک نیز سخت است، ولی چگونگی مطرح شدن این موضوعات بیشتر به نحوه ارتباط قبلی والدین با فرزندشان و احساس خود والدین در مواجهه با چنین موضوعاتی بستگی دارد.

 

چگونگی مواجهه و پاسخگویی درست به سوالات جنسی کودک، یکی از دغدغه­هایی است که والدین را دچار نوعی سردرگمی و نگرانی می­کند. نگران نشوید! پنهان کاری نکنید... نیازی به طفره رفتن نیست. مهمترین نکته این است که بگذارید فرزندتان بدون آنکه از سوالاتش دچار شرم یا ترس شود، در قبال حس کنجکاوی­اش، بهترین پاسخ­ها را از والدینش که افراد مورد اعتماد در زندگی­اش هستند، دریافت کند. یکی از مسئولیتهای بزرگ والدین، دادن پاسخهای مناسب به سوالات فرزندشان در مورد موضوعاتی همچون منشا تولد، چگونگی به دنیا آمدن، جنسیت و سوالات دیگری از این دست است که در سنین مختلف کودکی به اشکال مختلف بروز میکند.

در ادامه به مهمترین نکات در تربیت جنسی و مواجهه با سوالات جنسی کودکان اشاره می­کنیم.

  • دستپاچگی و طفره رفتن؛ اشتباهی بزرگ

اشتباه رایج میان والدین هنگام پرسیدن سوال جنسی کودکان، دستپاچگی و طفره رفتن از موضوع است؛ این مسئله باعث می­شود موضوع در ذهن کودک مهم جلوه کند و برای رفع کنجکاوی خود با دوستان و همسالان خود در این باره صحبت کند که این امر عواقب بدی دارد. همچنین بسیاری از والدین هنگام مواجه شدن با سوالات جنسی فرزندشان دچار نگرانی می شوند که مبادا فرزندشان دچار انحراف شده باشد.

  • چطور این سوال به ذهنش رسیده است؟

وقتی با سوال جنسی فرزندتان مواجه می شوید، به هیچ وجه برای پاسخ دادن عجله نکنید، در ابتدا با حفظ آرامش از او بپرسید «چه چیز باعث شده که این سوال به ذهنت برسه؟»، همچنین باید از او پرسید «نظر خودت در این مورد چیه؟». پاسخ کودک به این سوال، این اطلاعات را به شما می­دهد که آیا کودک برای سوالش تا به حال پاسخی دریافت کرده یا نه.

  • دروغ نگویید

نباید فراموش کنید که نباید به فرزندتان اطلاعات غلط بدهید. فرزند شما به مرور نسبت به واقعیت­های اطرافش اشراف پیدا خواهد کرد و از طرفی منابع اطلاعاتی گسترده ای در اختیار خواهد داشت. دادن اطلاعات غیر واقعی و دروغ اعتماد کودک را نسبت به شما کم خواهد کرد و به مرور جایگاهتان را از دست خواهید داد.

  • به زبان کودکانه صحبت کنید

وقتی با فرزندتان در مورد موضوعات جنسی صحبت میکنید سطح دانش و درک فرزندتان را در نظر داشته باشید تا متناسب با آن اطلاعات بدهید. یعنی توجه به چهره کودک پس از پاسخی که ارائه می­دهید بسیار مهم است، چرا که بدین طریق به خوبی می­توان فهمید که کودک قانع شده یا نه.

  • وارد جزئیات نشوید

باید براساس سن، سطح کنجکاوی و نیازهای فردی به سوالات جنسی کودک و نوجوان پاسخ داده شود. دادن اطلاعاتی فراتر از آنچه کودک به دنبال آن است باعث شکل گیری سوالات جدید می­شود و دادن اطلاعاتی که برایش قابل درک نیست، باعث گیج شدن و اضطرابش خواهد شد. هوشمندانه به چهره کودک دقت کنید. زمانیکه احساس کردید کنجکاوی کودک برطرف شده دیگر نیاز به توضیح بیشتر نیست.

نویسنده: علی فراهانی

https://goo.gl/8mJg1U

  • saad magazine
  • ۰
  • ۰

سیاست های زنانه

مردها از چه زنانی فراری هستند؟

گاهاً می شنویم که خانم ها می گویند من همه کار برای شوهرم می کنم ولی نمی دونم چرا با من رفتار خوبی ندارد.

بعضی از رفتارهای زنانه شما به شدت شوهرتان را آزرده خاطر می کند و حتی موجب دور شدن او از شما می شود.

دلایلی که آقایان اظهار می دارند که باعث آزارشان می شود:

  1. وقتی که همسرمان می خواهد تمام وقتمان را با او بگذرانیم.

یک زن دوست دارد به همسرش و عشق زندگیش نزدیک باشد تا هیچ وقت احساس دلتنگی نکند، مردها هم دوست دارند در تمام لحظات خوب و بد کنار همسرشان باشند اما خانم ها می خواهند تمام وقت آزاد مردشان تنها به آن ها اختصاص داده شود نه هیچ چیز دیگر

مرد هم می تواند عاشق همسرش باشد و گاهی هم زمانی را به خودش اختصاص دهد و به دنبال کارها و تفریحاتی که به تنهایی از آن ها لذت می برد.

مردی که نه علاقه ای داشته باشد نه یک فعالیت ورزشی یا تفریحات سالم با دوستان، دیگر چیزی از او باقی نخواهد ماند. اجازه دهید گاهی بدون شما فقط برای خودش باشد. او فرزند شما نیست که نگران باشید دوستان او را آلوده کنند یا به راه بد کشیده شود. بگذارید اندکی از شما دور شود تا قدر شما را بیشتر بداند و احساس ارزشمندی کند.

  1. زیادی به همسرتان زنگ نزنید، پیام ندهید، احساسات زیادی به خرج ندهید.

وقتی زیادی به همسر زنگ می زنید اون احساس می کنه می خواین چکش کنید. در دسترس بودن زیادی نه حس خوبی به شما می ده،  نه حس خوبی به همسرتون

مردها از این که برای هر چیز کوچکی باید جواب پس بدهند احساس ناامنی می کنند. وقتی می خواید بیشتر از حد زنگ بزنید از خودتون سؤال کنید آیا انقدر موضوع مهمی است که من مزاحم همسرم در محل کار شوم؟

مردها وقتی مشغول کاری هستند توجهات بیش از اندازه شما آن ها را ناراحت می کند. ممکن است در ابتدا تماس ها و توجهات بیش از اندازه برایش خوشایند باشه ولی به مروز زمان براش آزار دهنده می شه و گاهی ممکنه تلفن رو جواب نده، پیام رو جواب نده و ...

  1. سعی کنید با صدای بلند، صحبت های تکراری و ماجراهایی که برای مردتان جالب نیست تعریف نکنید.

همه چیزهایی که برای شما جالب است برای مردتان جالب نیست.

شما با نفس، نفس تعریف می کنید و او دارد فکر می کند کی این صحبت های آزار دهنده شما تمام می شود.

برای موضوعاتی که زیاد مهم نیستند شلوغ بازی نکنید.

  1. زنانی که یکسره غر می زنند که چرا در کارهای خونه به من کمک نمی کنی

مردان می گویند نهایت تلاششان را می کنند ولی می گویند زنم دنبال بهانه است.

نباید از مردان توقع داشته باشیم که در مقابل غرهای یکنواخت و مکرر که چرا ظرف ها را نمی شویی؟ چرا خانه را جمع و جور نمی کنی؟ چرا برام جارو نمی کنی؟ اصلاً کلفت گرفتی، مگر من کلفت خونت هستم ....

لطفاً وظایف و لطف خودمون رو نسبت به خانوادمون بی ارزش نکنیم.

بهتره از هر مردی همون انتظاری رو داشته باشیم که بدونیم ازش لذت می بره.

هر وقت که شروع کرد و کاری کرد از او تشکر کنیم، به او دستور ندهیم، مثلاً اگر کمک کرد و میز را چید، به او بگویید ممنونم که کمکم می کنی، چقدر امشب غذا بهم می چسبه، اگر مهمانی داشتید قبل از این که مهمان ها بیایند سعی کنید اعلام کنید که همه کارها انجام شده و ممنون می شم فقط اگر در پذیرایی ... کمکم کنید، پیش مهمان ها حتماً قبل از اسم همسرتان آقا ... به کار ببرید، دستوری با او صحبت نکنید، زیادی به او کار نگویید، وقتی در حال صحبت است حرفش را قطع نکنید و مثلاً از او بخواهید چای تعارف کند ...

  1. خواهش می کنم، خواهش می کنم نقش جاسوس را بازی نکنید.

مثلاً دیشب دیر آمده زنگ بزنید از دوستش، از مامانش، ... بپرسید با شما بوده؟ کی از شما جدا شده؟ ...

وسایل او را نگردید، ماشینش را نگردید.

اگر همسرتان شما را در حال چک کردن موبایل، داشبُرد ماشین، ... ببیند یا متوجه شود از اطرافیان، برای این که به شما بفهماند که کارتان زشت بوده و نمی توانید مثل بچه ها او را کنترل کنید پنهان کاری هایش بیشتر می شود.

کم کم با شما کمتر حرف می زند، در جلوی کسی که در موردش از او سوال کردید بد رفتاری می کند، دیگر در کنار شما احساس امنیت ندارد.

  1. بارها از آقایان می شنوم که همسرم حتی به فکر کردن من هم کار دارد.

این سوال خوبی نیست که مدام از همسرتان بپرسید چیه؟ چرا تو فکری؟ چه فکری می کنی؟ با زبان بدنی که نشان می دهید دارم تو را می پایم و تو موظفی به من بگویی که چی تو فکرته، الان حتماً داشتی ...

احساس در بند بودن، کنترل نداشتن، زندانبان داشتن، برده بودن به مردها ندهید.

آقایون از زنانی که به همه چیزشان دخالت می کنند و مرتباً رفتارشون رو زیر نظر دارند فرار می کنند.

نویسنده: زهرا طباطبایی

https://goo.gl/Tox1QH

  • saad magazine
  • ۰
  • ۰
داشتن آرزوی " کامل و بی نقص بودن" به ترس فرد از ارزشیابی مربوط می شود.ترس ازارزیابی و قضاوت، بیانگر ترس از طرد شدن و ترس از صدمه شدید به عزت نفس است.ترس  از قضاوت و ارزشیابی منفی دیگران، شالوده و مبنای مشترک در ترسهای مربوط به امتحان و موفقیت در آن است.

دانش آموزانی که از امتحان می ترسند، معمولاً با ارزشهای خود مورد قضاوت قرار می گیرند و بر اساس شکست های واقعی که در اثر ترس به وجود می آیند باعث می شوند همواره ترس ازامتحان، تجربه بی هوشی و حس حقارت را در آنها شکل بدهد . این مسئله همان چیزی است که به مفهوم دور باطل ، نتایج امتحانات را بدتر ازقبل می کند .

مربیان ،والدین و ....می توانند از راههای زیر به نوجوان برای تسلط بر " ترس از امتحان" کمک کنند:

  • از حس عزت نفس دانش آموز حمایت کنید؛ حسی که دائماً بر بازده تحصیلی او متکی نباشد؛به گونه ای که حتی در موارد نتایج امتحانی بد هم باقی بماند.
  • این حس را به او منتقل کنید که او را مستقل و جدای از نتایج امتحانی اش دوست دارید؛ اگرچه انتظارنمره های خوب و مثبت نیز از او دارید .
  • نوجوان باید در موقعیتهای عملکردی و امتحانی، تواناییها و نقاط قوت خود را مجسم کند . او باید نسبت به این مسئله آگاهی داشته باشد که جدای ازنمرات مورد انتظار امتحانی اش ، در حال حاضر چه هست و چه می تواند بکند.
  • بهتر است نوجوان کمی پیش از شروع امتحان ابداً مطالعه نکند، چون این کار فقط ترس و هیجان او را تشدید می نماید و با افزایش ترشح هورمونهای مربوط به استرس،انتقال دانسته های فرد ازحافظه بلند مدت دچار مشکل می گردد.
  • نباید از فرد درخواست کارآیی بی عیب و نقص داشت چون این کار در زمان امتحان فقط فشارروانی را افزایش می دهد . بهتر آن است که نه واکنش های جسمانی مربوط به ترس سرکوب شوند و نه برای کسب نمرات خوب - به عنوان عامل ایجاد تعادل برای عملکرد بدی که فرد تا کنون داشته است- تلاش شود.
  • این نگرش را به نوجوان منتقل کنید که واکنش های جسمانی ترس، علائم مثبتی جهت آمادگی برای موفقیتها و عملکرد بالای شخص خواهند بود .
  • این موضوع را روشن کنید که علائم مربوط به ترس را که در زمان امتحان و یا زمان آمادگی برای امتحان ایجاد میشوند باید پذیرفت و نباید آنها را سرکوب کرد .
  • نوجوان باید کاملاً روی تکالیف تمرکز کند.او نباید بر روی علائم جسمانی،عملکرد گذشته و یا شکست های احتمالی آینده تمرکز داشته باشد .
  • فرد مبتلا باید ازطریق " گفت و گوی درونی " بتواند دقت و توجه خود را بر روی تکالیفش افزایش دهد .او باید در درونش با خود به گفت و گو بنشیند و پیشاپیش با خود بگوید که الان چه می کند و به عنوان قدم بعدی چه باید انجام دهد .
  • در صورتی که علائم جسمانی ترس به طور غیر قابل تحملی شدت گرفت ،بهتر است تمرینات تمدد اعصاب به کار گرفته شوند . راحت ترین و موثرترین تمرینات تمدد اعصاب، روشهای تنفسی هستند . نوجوان باید روی تنفس خود که موقع ترس مرتباً تغییر می کند، تمرکز نماید . او باید توجهش را به یک بازدم طولانی معطوف کند؛ چیزی که سریعاً باعث آرامش و تمدد اعصاب می شود .اگر مدت زمان بازدم فرد ۲ تا ۳ برابر طولانی تر از زمان دم او باشد، این حالت برایش آرامش می آورد . فرد برای ایجاد یک بازدم طولانی می تواند پیش خود مجسم کند که با لبهای کمی باز یک قاشق سوپ داغ را برای مدتی طولانی فوت می کند و سرانجام عمل دم که باید کاملاً از راه بینی صورت گیرد.
  • روش " گفتگوی درونی" را برای امتحانات شفاهی و کتبی همراه با دانش آموز تجزیه و تحلیل کنید . اغلب اوقات " گفتگوی منفی با خود" ترس از امتحان را تشدید می کند؛ مثل :" من هرگز از پس این امتحان بر نمی آیم" ، " حتماً دیگران بهتر از من عمل می کنند".
  • پشت سر گذاشتن و غلبه نمودن بر امتحانات شفاهی و کتبی را در قالب تمرینات ذهنی،با نوجوان تمرین کنید.او باید پیش چشمانش همه چیز را مانند یک فیلم با حرکت آهسته به تصویر بکشد، همچنین واکنش های احتمالی به ترس و سرانجام نتیجه خیلی خوب امتحان را نیز تصور کند.
  • تا آنجا که ممکن است دانش آموزباید سر کلاس درس داوطلبانه سخن بگوید و همچنین برای صحبت کردندر ملاعام تمرین کند و بدین وسیله مورد توجه دیگران قرار گیرد. سخن گفتن او باید بلند و به طور واضح باشد . او با این روش بر روی تواناییهایش تکیه می کند و از شر این گونه فشارها راحت می شود که " فقط مجاز است چیزی را به زبان بیاورد که %۱۰۰ درست است". مهم آن است که او باید کاملاً بلند و واضح صحبت کند.
  • در صورتی که دانش آموز در هنگام امتحان شفاهی گرفتار ترس و احساس فلجی و بیچارگی شود باید با آرامش زیاد ابتدا پرسش ممتحن را پیش خود تکرار کند . او با این روش برای یک بار هم که شده چیزی را به زبان آورده است . او وقتی سخنان خویش را بشنود این آمادگی را می یابد که می تواند بر ترسش غلبه کند.
  • نوجوان در امتحان کتبی هم ابتدا باید فوراً چیزی را در دفترش بنویسد و یا ترسیم کند تا این حس در او ایجاد شود که کاری کرده است .
  • نوجوان باید پس ازپشت سرگذاشتن هریک از امتحانات، جایزه ای را برای خودش در نظر بگیرد؛ مثلاً یک سی دی، کتاب، رفتن به سینماو....او باید برای شرکت در امتحان هم به خودش پاداش دهد؛حتی وقتی نتیجه امتحانی منفی شده باشد نباید خودش را تحقیر کند و باید خودش را برای امتحان بعدی به شیوه مثبتی آماده سازد.
  • نوجوان باید هنگام آمادگی برای امتحان توانایی تحمل فشار را در خود افزایش دهد. از این رو مناسب است که در حین یادگیری از همه چیزهایی که مسیر فکری او را منحرف می سازد مانند خوردن، نوشیدن یا گوش دادن به موسیقی صرف نظر کند.
نویسنده: مژگان شوشتری

  • ۰
  • ۱
همه ی احساسات در جای خود با ارزش هستند .چیزی که درباره احساسات منفی مانند خشم، ترس و غم آن ها را نامناسب جلوه می دهد، در واقع نوع ابراز نامناسب آن ، شدت بالا و تداوم آن است

 

-باید کودکان را با احسساتشان آشنا کرد و ازآنها خواست درباره احساساتشان صحبت کنند . در ابتدا باید به آنها کمک کرد که بتوانند احساساتشان را پیدا کنند و آنها را نامگذاری کنند.مثلاً وقتی کودکتان عصبی است اورا لمس کنید و به او بگویید که میدانم چه احساسی داری : میدان از اینکه نتوانستیم به خرید برویم ناراحتی ، تنها ماندن باعث ترست شده است و......

-همیشه باید احساسات کودک و آدمهای دیگر را تائید کنید: تو حق داری ناراحت باشی چون الان مجبوریم به خانه برگردیم و نمی توانی بیشتر در پارک بمانی.

-یادمان باشد هیچگاه احساسات کودک را نفی نکنیم.بدترین جمله این است که الکی ترسیدی یا ناراحت شدی.

- والدین باید هنگام مواجهه با مشکلات ، خود الگوی خونسردی برای فرزندان باشند.نشان دادن این که حتی در بحران ها می توانید خونسرد باشید ، روش مهمی است که به فرزند شما کمک می کند بیاموزد که خونسرد باشد ، رفتار شما ، به او یک پیام روشن می دهد : ممکن است وضعیت شبیه یک بحران باشد ، اما با حفظ خونسردی ، برای حل مشکل در موقعیت بهتری قرار می گیری . الگو همیشه بهترین معلم است : الان بسیار عصبانی هستم . لازم است نفس عمیقی بکشم تا بتوانم خود را کنترل کنم و قبل از این که به بانک تلفن بزنم خونسردی خود را حفظ کنم . نمی توانم بفهمم که حسابم چرا این قدر کاهش پیدا کرده است . در این حالت شما یک نمونه زنده از خونسردی هستید و این نمونه ای است که فرزند شما آن را الگو قرار می دهد.

- یک روش آرام بخش انتخاب کنید. وقتی عصبانیت بچه ها شروع می شود راه های بسیاری وجود دارد که به آن ها کمک می کند آرام شوند . متاسفانه ، برای بسیاری از کودکان موقعیت فکر کردن به راه های دیگر فراهم نشده است ، به همین دلیل آن ها به دردسر می افتند چون تنها راهی که آن ها می دانند راه های نادرست بیان خشم است . پس با آن ها درباره رفتارهای جانشین مقبول تر صحبت کنید. بعضی از راه هایی که کودکان ۹ ساله به آن ها اشاره کرده اند عبارت اند از : قدم زدن ، پیدا کردن یک مکان آرام ،
بالاو پایین پریدن ، گوش دادن به موسیقی ، ضربه زدن به بالش ، پرتاپ سبد ، نقاشی کردن ، صحبت کردن با آواز خواندن ، وقتی کودک روش آرامش بخش خود را انتخاب کرد او را تشویق کنید هر بار که عصبانی می شود روش خود را به کار گیرد. تکرار مکرر یک راهکار جدید مدیریت خشم ، بهترین راه تبدیل آن به عادت است. .

-به وضوح و مستقیم باید به او بگوییم که عصبانیت راه درستی برای ابراز خشم نیست."شما اجازه نداری حرف زشت بزنی" ، "اجازه نداری کسی را کتک بزنی ". برای کودک خود باید الگو باشید. داد و فریاد نکنید. وقتی خشمگین هستید داد و فریاد نکنید و فقط بگویید من خشمگینم و سپس علت خشم را به او بگویید و پس از برطرف شدن خشم به او بگویید عصبانیتم برطرف شد.

- برای کنترل رفتارتان ، با خود حرف بزنید.

کارشناسان پیش نهاد می کنند برای این که به فرزندانتان کمک کنید رفتار خود را کنترل نمایند ، به آن ها بیاموزید در موقعیت های تنش زا جملاتی با کلمات ساده و مثبت به زبان بیارند. جملاتی از قبیل : تامل کن و آرام باش . خودت را کنترل کن ، تنفس عمیق بکش . و من می توانم با این مشکل مواجه شوم . چند جمله پیش نهاد کنید و به او اجازه دهید هر کدام را که گفتنش برای او راحت است ، انتخاب کند. به او کمک کنید هر روز چند بار آن را بازگو نماید. شما باید کلماتی را که انتخاب کرده است در خانه به او یادآوری کنید. هر چه جمله انتخابی اش را بیشتر تمرین کند ، احتمال به کار بردن آن در موقعیت های دشواری که لازم است خونسردی خود را حفظ کند و رفتار خود را کنترل نماید ، بیشتر خواهد بود.

تنفس شکمی را به او آموزش دهید-
فراگیری شیوه صحیح تنفس به خصوص در موقعیت های تنش زا یکی از موثرترین روش های خودکنترلی است . پس ، این روش ، تکنیک مهمی است که باید به کودک خود آموزش دهیم . کارشناسان توصیه می کنند برای آموزش تن آرامی در یک وقعیت راحت بنشینید ، سپس به او نشان دهید چگونه نفس خود را به آرامی فرو ببرد تا پنج شماره بشمارید ( یک می سی سی پی ، دو می سی سی پی ، ...) به اندازه دو شماره مکث کنید  و بعد به آرامی به همان ترتیب تا پنج شماره بشمارید و نفس خود را بیرون دهید . با چند تکرار می توانید آرامش بیشتری کسب کنید .

-با داستان خواندن و بازی ، مهارت مدیریت خشم را به صورت عملی به او آموزش دهید و سپس هرگاه  به شیوه ی درست خشمش را ابراز کرد به او بازخورد مثبت دهید.

-اگر از جیغ زدن و یا خودزنی استفاده می کند تا زمانی که آسیبی به او نمی زند بی تفاوت باشید.

-کودک غمگین نیاز به رفتار ملایمی دارد .در عین حال باید احساس ارزشمن بودن را در او تقویت کنید.نگاه محبت آمیزو نوازش کردن و.....میتواند مفید باشد.

-از سرزنش کردن، تحقیر و تنبیه کودکان خودداری کنید.سعی کنید از آنها انتقاد نکنید بلکه تشویقشان کنید

نویسنده: مژگان شوشتری


https://goo.gl/Grrbbj

  • saad magazine
  • ۰
  • ۰

ازدواج از آنچه که همسران انتظارش را دارند تغییر و انتقال سخت تری است.

زوجین به مهارت نیاز دارند تا بتوانند با شرایط شروع زندگی در زیر یک سقف با همسرشان سازگار شوند.

دختر و پسر همدیگر را برای ازدواج انتخاب کرده اند، بعد از گذراندن مراحل قانونی و گرفتن مراسم در زیر یک سقف زندگی را شروع کرده اند.

با شروع زندگی زیر یک سقف، زندگی واقعی زوجین شروع می شود و خانوم و آقا به دور از خانواده اصلی خود یک خانواده مستقل را می خواهند اداره کنند.

بیشترین مشکلات زوجین در ۲ سال اول زندگی وجود دارد و بیشترین میزان طلاق نیز در سال های اول زندگی وجود دارد.

همچنان که زندگی مشترک پیش می رود، تفاوت همسران هرچه بیشتر آشکار می شود، از تفاوت در زمان خواب و بیداری تا نحوه پرداخت هزینه ها و یا اهمیتی که هرکدام به اشیاء منزل می دهند.

تفاوت در میزان اجتماعی بودن، تفاوت در زمینه میزان اهمیت دادن به خویشاوندان، کار، موقعیت اجتماعی، پیشرفت شغلی و ... .

زمانی که همسران با یکدیگر به توافق نمی رسند و به نظر غیر قابل انعطاف می آیند بحث و جدل بالا می گیرد، نسبت به هم خشمگین می شوند و در نهایت احساس می کنند در ازدواج موفق نیستند.

زوجین باید بدانندکه تقریبا ۲ سال اول زندگی سال های سختی است.

از استقلال قبلی خود صرفنظر کنند و به عنوان همسر، وظایف جدیدی را بر عهده گیرند و همه این ها به سادگی و بدون استرس رخ نخواهند داد.

تجربه نشان داده است همسرانی که بیشتر با یکدیگر صمیمی هستند پیوند و تعهد ویژه ای نسبت به هم دارند، نسبت به تفاوت های یکدیگر آگاهند و سعی می کنند تفاوت ها را درک کنند و به تفاهم برسند.

آن ها می دانند هرچه قدر روابط صمیمانه تر باشد تعارض بیشتر است.

پس در روابط زوجین تعارض وجود دارد.

ولی با به وجود آمدن تعارض به فکر جدایی و این که ازدواج ناموفقی داشته اند نمی افتند.

آن ها با گفتگو در شرایط مناسب تعارض خود را حل می کنند.

زوجین عزیز باید بدانند که باید نسبت به عهدی که بستید متعهد باشید و به فکر حل مسائلی که در زندگی مشترکتان پیش می آید باشید.


نویسنده: زهرا طباطبایی


https://goo.gl/q5qoCN

  • saad magazine